Bij het Zelfregiecentrum heeft niemand een verwijzing nodig

door Daan de Hulster

Bij het pas naar Blerick verhuisde Zelfregiecentrum worden alle bezoekers begeleid door ervaringsdeskundigen. Mensen die zelf een psychisch probleem hebben overwonnen, begeleiden nu anderen die hulp kunnen gebruiken.

Toen Ruud van den Goor (39) een kleine twee jaar geleden voor het eerst binnenstapte bij het Zelfregiecentrum in Venlo stond hij stijf van de spanning. „Het was vreselijk. Ik dacht dat iedereen hier vond dat ik gek was.” Dat blijkt in de praktijk niet zo te zijn: Van den Goor gaat al snel als vrijwilliger aan de slag en volgde vijf cursussen. Bij het Zelfregiecentrum kunnen bezoekers die een moeilijke periode achter de rug hebben deelnemen aan workshops over onder meer herstel, keuzes maken, steun vragen en doelen bepalen. Inmiddels is Van den Goor één van de ervaringsdeskundigen die bezoekers van het centrum begeleiden én leidt hij een zelfhulpgroep.

De Reuvernaar was eerder uitbehandeld in de reguliere geestelijke gezondheidszorg en afgekeurd door het UWV. „Dat Vincent van Gogh me niet kon helpen lag niet aan die instelling, ik kampte met een dubbele medicijnverslaving. Ze oordeelden dat ik niet in staat was om vaste patronen te doorbreken. Ik sloot mezelf op in mijn eigen huis. Bij het UWV zeiden ze dat ze mij nooit meer voor een baas zagen werken.”

Via het Huis van de Wijk De Zuidpilaar belandt hij bij het Zelfregiecentrum. Hoe kan het dat het hem daar wel is gelukt zijn leven op orde te krijgen? „Er wordt hier gekeken naar wat je wél kunt. Ik focuste mij eerst alleen maar op wat er allemaal misging. En hier zegt niemand dat je iets moet doen. Dat werkt veel beter.”

‘Psychische ontwrichting’

Chris Peters staat sinds twee jaar aan de leiding van het Zelfregiecentrum. Hij werkte jarenlang in de geestelijke gezondheidszorg maar had naar eigen zeggen geen zin meer in de „administratieve rompslomp die behandeltrajecten met zich meebrengen”. Bij de vestiging aan de Laurentiusstraat in Blerick, waar het centrum sinds 1 januari gevestigd is, komen volgens hem dagelijks zo’n 60 mensen over de vloer. Dit zijn volgens hem vaak mensen die een ‘psychische ontwrichting’ hebben meegemaakt, zoals een depressie, angst of psychose. „Maar ook de overbuurvrouw kan binnenkomen, niemand heeft een verwijzing nodig.”

De bezoekers worden dagelijks opgevangen door drie ervaringsdeskundigen, waar Van den Goor er één van is. „We begroeten iedereen en zeggen dat het fijn is dat ze er zijn”, vertelt Peters. „Dat hebben sommigen soms al tien jaar niet meer gehoord. Maar verder hoeft hier niets. Toch ontstaat er dan vaak een band tussen bezoeker en ervaringsdeskundige, waaruit dan mooie dingen ontstaan.”

In het centrum staat altijd gratis koffie en thee klaar. Soms wordt er ook gekookt of komt de soepbus van het Leger des Heils langs. In de kledingwinkel is gratis kleding verkrijgbaar en op zolder wordt een creatieve ruimte ingericht.

Verhuizing

Het Zelfregiecentrum verhuisde eind vorig jaar van de Veilingstraat in Venlo naar de Laurentiusstraat in Blerick. Het centrum moest het gebouw aan de Veilingstraat per 1 januari verlaten, maar had pas in december duidelijkheid van de gemeente over het budget voor 2019. De snelle verhuizing naar Blerick leidde tot afkeurende reacties van onder anderen wethouder Sjors Peeters (50Plus) en het Wijkoverleg Blerick. Die noemden de locatie in het centrum van Blerick ongeschikt. Het Wijkoverleg vreesde dat de bezoekers aan het Zelfregiecentrum voor problemen zouden zorgen. Inmiddels is er een klankbordgroep opgericht, is er een open avond voor de buurt geweest en probeert het Zelfregiecentrum zich nuttig te maken door onder meer zwerfafval op te ruimen in de wijk.

Volgens Chris Peters komen er uit de directe buurt nauwelijks klachten binnen. „Wel is er iemand die af en toe een bericht stuurt over vermeende overlast. Dat is prima, als de melding concreet is en snel gemeld wordt, kunnen we er iets mee. Anders is het lastig te koppelen aan een bezoeker. Laatst was er bijvoorbeeld een straatroof in Blerick. Een vaag signalement van de daders werd al snel gelinkt aan bezoekers. Zo ook een bierblikje op straat of asociaal gedrag in het verkeer. Desondanks pakken we alle concrete signalen serieus op.”